Stanisława Kubiak (1926–2005) - jeden z najbardziej zasłużonych badaczy pieniądza średniowiecznego. Z wykształcenia archeolog i etnograf, które to oba kierunki ukończyła na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1956 roku rozpoczęła pracę w Zakładzie Numizmatyki Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN (obecnie Instytut Archeologii i Etnologii PAN), z którą to placówką związała się na całe swoje zawodowe życie. W roku 1968 uzyskała stopień doktora na podstawie pracy pt. Monety pierwszych Jagiellonów, 1386-1444.

Zakład Numizmatyki, w związku z tym że pracowali w nim głównie orientaliści, został w 1969 roku przyłączony do Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1974 roku Stanisława Kubiak została kierownikiem tej placówki, która nosiła wówczas nazwę (po przemianowaniu w 1972 roku) Pracowni Źródeł Orientalnych i Numizmatyki. Prowadziła wykłady z historii pieniądza polskiego w Zakładzie Nauk Pomocniczych Historii i Archiwistyki UJ. Członek Komisji Numizmatycznej Komitetu Nauk Historycznych, Sekcji Numizmatycznej Komisji Archeologicznej PAN w Krakowie i Komitetu Redakcyjnego czasopisma Notae Numismaticae – Zapiski Numizmatyczne.

Jej zainteresowania badawcze koncentrowały się wokół dwóch głównych tematów. Pierwszy z nich to inwentaryzacja znalezisk monet z terenu Polski począwszy od greckich, a następnie rzymskich i wreszcie średniowiecznych. Te ostatnie zostały opublikowane (przy współudziale Borysa Paszkiewicza w końcowym etapie prac) w nieodzownym dziś dla badaczy monet średniowiecznych inwentarzu Znaleziska monet z lat 1146-1500 z terenu Polski. Stanisława Kubiak była przede wszystkim znakomitą znawczynią mennictwa Jagiellonów z XIV i XV wieku, a badania nad tą tematyką zaowocowały wnikliwymi opracowaniami dotyczącymi typologii, metrologii i chronologii monet średniowiecznych Jagiellonów, z klasyczną pracą Monety pierwszych Jagiellonów (1386-1444) na czele. Stanisława Kubiak przekazała swoje archiwum badawcze do Muzeum Narodowego w Krakowie, gdzie wzbogaciło ono zbiór numizmatycznych spuścizn przechowywanych w tamtejszym Archiwum.

Ważniejsze prace:

1. Znalezisko grobowe monet jagiellońskich z Tyńca: przyczynek do historii produkcji menniczej Wschowy, Wiadomości Numizmatyczne , R. 10, 1966, z. 2 , 112-122
2. Monety pierwszych Jagiellonów (1386-1444), Wrocław 1970
3. Jeszcze o początkach mennicy wschowskiej, Wiadomości Numizmatyczne, R. XX, 1976, z. 4, 243-247
4. Znaleziska monet greckich z obszaru Polski, Wiadomości Numizmatyczne, R. XXII, 1978, z. 3-4, 190-217
5. Znaleziska monet rzymskich z Mazowsza i Podlasia, Wrocław 1979
6. Monety Prus Królewskich w drugiej połowie XV wieku: podstawy prawne oraz czas emitowania, Wiadomości Numizmatyczne, R. XXV, 1981, z. 3-4, 154-168
7. Późnośredniowieczne mennictwo polskie w dobie jagiellońskiej, Prace i Materiały Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi. Seria Numizmatyczna i Konserwatorska 5, 1985, 63-68
8. Monety i stosunki monetarne w Prusach królewskich w 2 połowie XV wieku, Wrocław, 1986
9. Monety koronne z drugiej połowu XV w. (1447-1506), Wiadomości Numizmatyczne, R. XLII, 1998, z. 3-4, 117-181
10. Znaleziska monet z lat 1146-1500 z terenu Polski. Inwentarz, Poznań 1998
11. Analiza podstaw datowania półgroszy koronnych Władysława Jagiełły bez sygnatur pod koroną (Kub. typ XI), Wiadomości Numizmatyczne, R. XLVI, 2002, z. 1, 75-82