Wątpliwości dotyczące przypisywania mennicy krakowskiej monet Bolesława Krzywoustego i Władysława Wygnańca
12 września 2019
Wystawa „Uwaga! Fałszerstwo.”
14 listopada 2019
Rzymskie mennictwo kolonialne w 1-3 w. po Chr. jako przejaw integracji kulturowej było tematem wykładu Szymona Jellonka, doktoranta Instytutu Archeologii UJ, wygłoszonego uczestnikom październikowego spotkania.
Rzymskie kolonie rozrzucone po Imperium – od Luzytanii po Mezopotamię – otrzymywały liczne przywileje. Jednym z nich było prawo do bicia własnej, lokalnej monety. Ich mennictwo różniło się jednak od lokalnego pod dwoma głównymi aspektami. Po pierwsze, nawet we wschodniej części Cesarstwa legendy przeważnie zapisywano po łacinie (aczkolwiek są wyjątki). Po drugie charakteryzowały się uniwersalnymi motywami nawiązującymi bezpośrednio do rzymskości osadników. Z biegiem czasu również lokalne motywy zaczęły pojawiać się w mennictwie rzymskich kolonii świadcząc m.in. o integracji potomków kolonistów z lokalnym otoczeniem.
